(oj cvoj tráj suastr ont szaj vájp suastr tunkt szaj hémad aj firtcé stirla méasz szaj)
(oj, cvoj tó fíle, fíle fó fíle, fíle, fíle, fíle fíle, fíle, fó téar néd cvancig céla khad téar stét só tó)
(suastr mihl máh mái stífl gib tász fájna lédr tácú is kha lédr in té stot vo té suastr mihl hot médl hot stépn klérnt vaz néd véam té lédr khéart khéart néd maj khéart néd taj cvájnuntrájszih ménsz szai)
|
Eins,zwei, drei Schuster und sein Weib Schuster tunkt sein Hemd ein, vierzehn Strichlein müssen sein.
Eins, zwei, do viele, viele vo, viele, viele, viele, viele, viele, viele, vo, der nicht zwanzig zählen kann, der steht schon da.
Schuster Michel, mach mein'Stiefel, gib das feine Leder dazu, ist kein Leder in der Stadt, wo der Schuster Michel hat, Mädel hat steppen gelernt, weiß nicht wem der Leder gehört, gehört nicht mein, gehört nicht dein, zweinunddreißig müssen es sein.
|